“Hikâyelerin İzinde: Kitap, Film ve Seyahat”

Film Adı: Once Oyuncular: Glen Hansard, Markéta Irglová Süre: 86 dakika Çıkış Tarihi: 2007 Once ’ı ilk izlediğimde aklıma gelen ilk şey, filmin sessizliği ve sadeliği oldu. Öyle büyük patlamalar, dev sahneler ya da klişe aşk sahneleri yok; yerine, iki insanın birbirine müzikle açılmasını izliyorsunuz. Glen Hansard ve Markéta Irglová’nın performansları öyle doğal ki, sanki kamera sadece bir köşede onları izliyor ve siz de tesadüfen tanık oluyorsunuz. Glen Hansard’a bakarken bir an durup düşündüm: Nedense bana Mete Horozoğlu’nun Öyle Bir Geçer Zaman Ki ’deki Soner’i hatırlattı. Aynı hüzünlü bakışlar, içine kapanık ama bir o kadar samimi duruş… O an anladım ki, filmdeki büyü, oyuncuların yeteneğinden çok, bu içtenliğin ve dürüstlüğün kameraya geçmesinden geliyor. Ve müzik… Ah, müzik! Filmin ruhu tam olarak burada gizli. Sadece bir fon değil, hikâyeyi anlatan dil. Glen ve Markéta sahnelerde şarkı söylemeye başladığında, kelimeler yetersiz kalıyo...