“Hikâyelerin İzinde: Kitap, Film ve Seyahat”

Sanatın karanlıkla dansı Nietzsche’nin Tragedyanın Doğuşu adlı eseri, yalnızca bir felsefe kitabı değil; aynı zamanda sanatın, acının ve yaşamın özüne dair bir çığlık. Genç Nietzsche, burada akıl ve coşku arasındaki çatışmayı, yani Apolloncu düzen ile Dionysosçu taşkınlığı karşı karşıya getiriyor. Okurken bazen kendimi bir sahnede, trajik bir oyunun tam ortasında hissettim; çünkü Nietzsche, tragedyanın sadece tiyatro sahnesinde değil, hayatın kendisinde yaşandığını söylüyor aslında. Nietzsche’nin sanatı bir 'kaçış' değil, tam tersine acıyla yüzleşmenin en asil yolu olarak görmesi beni etkiledi. Apollon, hayalin ve ölçünün tanrısı olarak yaşamı biçimlendirirken; Dionysos, coşkunun, içgüdünün ve sınır tanımayan yaşamın sembolü. Nietzsche’ye göre gerçek sanat, bu iki gücün buluştuğu yerde doğuyor — ne tam düzen, ne de tamamen kaos. Yani insanın varoluşu da biraz böyle değil mi? Ne aklın ne duygunun tam hâkimiyetinde… ikisinin arasındaki o kırılgan denge. Nietzsch...